خاطرات نودلی از کودکی تا دانشگاه

یادمه وقتی بچه بودم خیلی دوست داشتم یه غذایی وجود داشته باشه که فقط رشته‌های خوشمزه باشه. اما ۳۰ سال طول کشید تا به این خواسته ساده و کوچیکم برسم. اون هم وقتی بود که به طور تصادفی با نودل آشنا شدم و اما شرح ماجرا:

.

.

خوب خاطرات نودلی من از اینجا شروع می‌شه که وقتی بچه بودم خیلی دوست داشتم یه غذایی وجود داشته باشه که فقط رشته‌های خوشمزه باشه . خوردن رشته رو دوست داشتم یه جورایی شبیه بازی بود.

اینکه یه رشته بلند رو به به دهانت فروببلعی، جالب بود. تازه اینکه بتونی رشته‌ها رو با دو میله چوبی، برشون داری جالبترش هم می‌کرد و بیش از پیش جنبه بازی رو برای عمل جدی غذاخوردن افزایش می‌داد. در همین راستا تلاشهای زیادی کردم که همه ناکام بودند و رسوبی از ناکامی هم در ذهن من باقی گذاشتند.

.

یکی از کارهایی که امتحان کردم جدا کردن رشته‌های آش و ریختن اونها در یک کاسه کوچیک ماست‌خوری بود که:

سعی می کردم با چند رشته ماکارونی نپخته – که نقش چاپستیک رو داشتند- رشته‌ها رو بخورم. اما رشته آشی خالی واقعا خوشمزه نیست. سر چاپستیک‌ها هم بر اثر حرارت محتویات کاسه نرم می‌شد.

همچنین خوردن رشته‌های ماکارونی هم اون حسی رو که می خواستم نداشت. یک کاسه ماکارانی یه غذای حجیم و سنگین حساب می شد در صورتی که چیزی که تو ذهن من بود خوردن یک کاسه رشته لطیف، سبک و لذیذ بود. البته رشته فرنگی سوپ رو هم امتحان کردم و متاسفانه باز هم این رشته ها به تنهایی خوشمزه نبودند.

البته فالوده رو هم دوست داشتم اما خوب فالوده که غذا نبود ضمن اینکه بسیار کم‌پیدا و نسبتاً گرون بود. به مرو فکر کردم که این خواسته کودکانه مابه‌ازای خارجی نداره و باید در همون دنیا کودکی جابذاریمش و به سمت بزرگسالی حرکت کنیم مثل خیلی دیگه از خواستهای کودکی. واینکه از نودل، تنها یه خاطرات نودلی ناکام باقی بمونه.

.

اینقدر این فکر که «رشته‌ای که به تنهایی خوشمزه باشده وجود نداره»، در ذهنم نهادینه شده بود که :

بعدها وقتی می دیدم در غذاهای آسیای شرقی، رشته‌هایی در یک کاسه محتوی رشته و آب شناور هستند، مزه رشته‌های بی مزه آشی و رشته های ماکارانی بدون سس و طعم در ذهنم تداعی می‌شد و فکر می‌کردم که چطور رشته‌های آبکی بی‌مزه رو اونقدر خوشمزه می خورند و حتی آب باقیمانده در کاسه رو نیز با لذت سرمی‌کشند. جالبه که هرگز فکر نمی کردم که شاید این رشته‌ها لذیذ هستند.

.

تا اینکه یک بار در یک فروشگاه چرخ می زدم که یک فروشنده مرا به تست مزه نودلی که تخفیف خورده بود، دعوت کرد و

دیدم جل الخالق، چه خوشمزه است.. و همان مزه ای را می دهد که من از کودکی در جستجوی آن در انواع رشته ها بودم.

نودلی که تست کرده بودم طعم مرغ داشت و من از نودل طعم گوشت هم خریدم. نودل با طعم سبزیجات را نیز امتحان کردم و البته نودل مورد علاقه من تاکنون نودل طعم مرغ بوده است. طعمهای نودل موجود در بازار ایران از این هم بیشتر است مثلا نودل با طعم قارچ و پنیر نیز وجود دارد. همچنین برندهای زیادی در ایران، نودل تولید می کنند که برخی از انها عبارتند از الیت، هاتی و …

وبعد از آشنایی با نودل، هر وقت می‌خواستم برای خودم جشن کوچکی بگیرم، خودم را به خوردن یکی از نودلهایی که در کابینت جاساز کرده بودم، دعوت می‌کردم. آخر می دانید خوردن یک کاسه نودل، درست مانند خوردن یک پاکت چیپس، از تنشهای آدم کم می‌کند و حال آدم را بهتر می کند. خوب می دانید که این تاثیر کربوهیدرات روی بدن است. البته نودل از چیپس سالم‌تر هم هست.

.

بعد از آن، هم نودل‌خور شدم و هم آن را به خانواده‌ام معرفی کردم.

بعد از اینکه خواهرزاده بدغذای من نیز علاقه‌مند به نودل شد، عیدی برایش چاپستیک خریدم و با اعتماد به نفس تمام می دانستم که این عیدی را دوست خواهد داشت. همچنین خواهرم می توانست شب و نصفه شب که آقا تقاضای غذا می کرد با ریختن یک پاکت نودل در آب جوش، سر و ته قضیه را هم بیاورد در حالیکه رضایت پسرش نیز جلب شده است.

.

هر پاکت نودل شامل یک توده رشته های خشک به هم چسبیده است که با ماندن در آب جوش، از هم باز می‌شوند. شاید این کار را به آن دلیل کرده‌اند که رشته‌ها حین حمل و نقل کمتر شکسته و خرد شوند. یک پاکت کوچک از مواد طعم دهنده هم در بسته های نودل، وجود دارد که در آب جوشی که رشته‌های نودل را در آن ریخته‌اید اضافه می‌کنید.

.

رشته‌های نودل، حتی بدون طعم دهنده نیز خوشمزه هستند. اما خوب با طعم دهنده و اضافه کردن ادویه های مورد علاقه شما خوشمزه‌تر نیز می‌شوند.

من ادویه‌های فلفل سیاه و فلفل قرمز را امتحان کرده ام و واقعا در خوش‌خوراک‌تر شدن نودل، موثر بودند. شما می‌توانید هر بار با امتحان کردن ادویه‌های متفاوت، طعم‌های متفاوت ایجاد کنید.

جالب است بدانید که نودل را می‌توانید همچون پاستا یا ماکارانی با سبزیجات و گوش همراه کنید و ده ها نوع نودل درست کنید. نودل را می‌توانید به شکل آبکی و سوپ‌مانند میل کنید یا به صورت خشک‌تر و به همان سبکی که ماکارانی را تهیه و سرو می کنید. البته تنوع غذاهایی که با نودل درست می‌شوند بسیار بیشتر از این حرفهاست.

.

.

جالب است که یک پاکت نودل واقعا مثل یک غذای خوشمزه، سیر کننده واقناع کننده است و

مثلا مثل یک پاکت چیپس یا یک بسته بیسکوییت نیست که با وجودی که آن را میل می کنید، احساس کنید که جای غذا را نمی گیرند و هنوز نیاز به غذا دارید.

ویژگیهای ذکر شده موجب می‌شود که ما نودل را به عنوان یک غذای دانشجویی و کارمندی معرفی کنیم. حتی به نظر من تهیه و آماده کردن نودل از درست کردن نیمرو راحت‌تر است و حتی شستن ظرفش هم راحتتر است.

.

.

زمانی که به شرکت می روید و وقت نکرده اید که برای آن روز ناهار درست کنید یا در ایام امتحانات، کمتر فرصت و حال آشپزی دارید، نودل یک گزینه عالی برای شماست که تنها با قدری آبجوش، حس سیری ای دلچسب و خواستنی را تقدیم به شما می‌کند.

.

تهیه شده در گروه تولیدمحتوای سوپرمارکت آنلاین تزول

.

لینک نصب اپلیکیشن تزول

.

نویسنده: معصومه غنیان